Portret- Karel Dewaele: "Als het kriebelt om bioboer te worden moet je springen"
In het West-Vlaamse Stavele, niet ver van de Franse grens, koos Karel Dewaele er enkele jaren geleden voor om de gemengde boerderij van zijn ouders over te nemen. Sinds begin dit jaar leidt hij het bedrijf. "Ik ben helemaal overtuigd van bio, maar om het risico te spreiden kozen we voor een geleidelijke omschakeling."
Geleidelijk naar bio
“We zijn altijd een gemengd akkerbouwbedrijf geweest, met onder meer granen, aardappelen, suikerbiet en maïs. Daarnaast hebben we varkens. Voorlopig hebben we één perceel bio met daarop boerenkool en pompoenen, allebei bedoeld voor de veiling of voor de verwerkende industrie. Drie andere percelen zijn in omschakeling, daar groeien nu grasklaver en triticale, twee gewassen die de bodem verrijken.
Karel kiest ervoor om in stapjes om te schakelen. Zo spreidt hij het risico, al weet hij nog niet of het praktisch mogelijk zal zijn om volledig biologisch te worden. “Onze aardappelloods is niet geschikt voor bio en dat is nog een recente investering. En om onze varkens om te schakelen, zou ik gebouwen moeten afbreken en bijbouwen. Daarvoor heb ik op dit moment niet de middelen.” Dat neemt niet weg dat Karel helemaal overtuigd is van bio. “Ik heb me altijd al wat vragen gesteld. Zo wordt de bodem voor aardappelteelt standaard behandeld tegen aaltjes. Die drang om alles op voorhand te corrigeren en bij te sturen vond ik gek. Tegelijkertijd was ik sceptisch over bio, omdat er in de gangbare landbouw veel vooroordelen over bestaan.”
Karel: "Ik kan met vragen altijd terecht bij mijn collega's. Als bioboer zit je minder op een eiland."
Samenwerkingen
Die scepsis verdween toen hij tijdens zijn opleiding bio-ingenieur het keuzevak biologische landbouw volgde. “De bedrijfsbezoeken verrasten me positief. En toen ik na mijn studies als onderzoeker terechtkwam op de afdeling biologische landbouw bij het onderzoekscentrum Inagro kreeg ik helemaal de smaak te pakken.”
Karel kreeg zijn ouders zover dat ze één perceel omschakelden. “Mijn vader had eerst wel wat zijn twijfels over de slaagkansen en was niet geneigd om onbekende teelten te zetten zoals grasklaver en groenten. Maar de resultaten waren positief, en dus gaan we er mee door.” Het valt Karel op hoe bioboeren minder op een eiland zitten. “Ik neem deel aan de Biobedrijfsnetwerken. Daarnaast kan ik met vragen altijd terecht bij mijn collega’s die ook boerenkool voor de industrie telen. Mijn afnemers vond ik dankzij andere bioboeren. En melkveehouder Jakob Devreese maait de grasklaver op mijn omschakelingspercelen voor zijn koeien. Ik sta trouwens altijd open voor nieuwe samenwerkingen.”
Karel: “Ik ben een twijfelaar van nature, maar het kriebelde om bio te ondernemen en dan moet je springen. "
Trots op bio
En wat met het gebruik van natuurlijke gewasbescherming? “Ik heb voorlopig nog geen spuitmachine nodig gehad, en hoop dat zo te houden. Het is niet goed voor het imago van bio. Op korte termijn is het gebruik van sommige bestrijdingsmiddelen misschien onvermijdelijk, maar op lange termijn zouden mijn planten veerkrachtig genoeg moeten zijn, zodat spuiten niet nodig is. Maar bioboeren stellen zichzelf altijd in vraag en zullen steeds betere oplossingen zoeken. Ik ben optimistisch dat ook technologie ons daarin gaat helpen. Ik zie bijvoorbeeld dat biologische aardappeltelers robuuste aardappelrassen gebruiken, ze werken aan een duurzame alternatief voor het gebruik van koper tegen schimmelziekte."
Karel is trots op het feit dat hij voor bio koos. “Ik ben een twijfelaar van nature, maar het kriebelde om te ondernemen en dan moet je springen. Zien dat mijn biologische akkers het goed doen, maakt me blij.”
Bron: Bio Actief
