Portret - Pluimveehouder Stefan D’Hulster: “Mijn kippen krijgen tijd om te groeien en dat proef je!”
Hof Ten Moenaerde in Poperinge is uniek: het is een van de weinige boerderijen in Vlaanderen die zich toelegt op het kweken van biologische vleeskippen. Stefan D’Hulster zette drie jaar geleden de stap naar bio. “Dat voelde meteen goed omdat het welzijn van mijn kippen op de eerste plaats komt. Het geeft me voldoening om hen buiten vrij te zien scharrelen." Zijn sappige kwaliteitsvlees heeft een volle smaak en wordt verkocht in de supermarkt. We gingen langs voor een gesprek.
Hof Ten Moenaerde * Poperinge * Biopluimvee
Welk kippenras kweek je?
Stefan D’Hulster: “Ik heb een passie voor traag groeiend kippenrassen. De Sasso-kip is een robuust dier met bruine pluimen, lange poten, een lange borst en een stevig skelet. Dankzij de latere slachtleeftijd krijgen mijn kuikens de kans om zich eerst te ontwikkelen en pas daarna vlees aan te maken. Dat is een pak gezonder voor het dier. Mijn kippen worden pas geslacht na 72 dagen. Ze leven dus bijna twee keer zo lang als gangbare kippen. Snelgroeiende kippenrassen krijgen doorgaans amper 42 dagen tijd om hun volledige gewicht te bereiken. Dan zijn ze dus al slachtrijp. Om je een idee te geven: mijn biokippen wegen ongeveer 1 kg na 6 weken, terwijl snelgroeiende kippen in diezelfde periode worden opgefokt tot 2,6 kg!”
Hoeveel biokippen heb je hier?
“Ik heb één stal waarin 4.800 kippen worden gehuisvest. Dat is voor een kippenstal in Vlaanderen heel weinig. Naar biologische normen is dat het maximaal aantal dieren dat per stal gehouden mag worden. Biologisch pluimvee houden vergt meer land om enerzijds de vrije uitloop van de kippen mogelijk te maken en om anderzijds de mest af te zetten. Aan de stal grenst daarom een graasweide van 2 hectare waar een hoogstamboomgaard is aangelegd. Elke kip heeft er de ruimte om te pikken en te scharrelen. De stal is elke dag open vanaf 11u zodat de kippen vrij in en uit kunnen lopen. ’s Avonds sluit ik de stal om bezoek van hongerige vossen te vermijden.”
"De kippen schrikken minder snel, want ze zijn gewend aan een prikkelrijke omgeving met geuren en wind."
Omgeving vol prikkels
Hoe reageren de kippen op dat naar buiten gaan?
“Ze vinden het zalig. De luiken gaan ’s morgens langzaam naar omhoog en dan zie je ze ongeduldig wachten om naar buiten te mogen. Ze schrikken minder snel, want ze zijn gewend aan een prikkelrijke omgeving met geuren en wind. Dan stuiven ze gretig uit elkaar en pikken in het rond. Tijdens het foerageren nemen ze ook methionine en lysine op uit de wormen en de insecten die ze opeten; dat zijn weerstandverhogende stoffen.
Belangrijk is dat de toegang van en naar de stal breed genoeg is. Bij mij is dat ruim 20 meter opening. Dat maakt de kippen rustiger want ze hoeven niet te dringen om als eerste naar buiten of naar binnen te geraken. Ik ervaar het als een meerwaarde, zowel voor het welzijn van de kip als voor de kwaliteit van het vlees."
Voelen de biokippen zich ook goed in de stal?
“Mijn keuze voor bio hield ook in dat ik minder kippen zou gaan houden. Een kleinere stal betekent een lagere investeringskost. Daardoor kon ik inzetten op een betere stalinrichting met meer daglicht én natuurlijke ventilatie. Mijn stal is langs twee zijden opgetrokken uit een lichtdoorlatende wand uit polycarbonaatplaat. Het is een innovatief systeem: dankzij computergestuurde technologie beweegt die wand heen-en-weer al naargelang de staltemperatuur. Zo zorg ik voor natuurlijke ventilatie.”
Welk voer krijgen de kippen?
“Ik heb momenteel niet de mogelijkheid om zelf voer te telen, dus ik koop het aan. Het voer bestaat minimaal voor 50% uit maiskorrels (maisgraan) Daardoor oogt het vlees van de kip wat geler.”
Hoe reageerden jouw kippen op de ophokplicht?
“Net voor het instellen van de ophokplicht was er een nieuwe toom kuikens gearriveerd. Die kenden gelukkig nog geen vrije uitloop. Mijn kuikens mogen zoals de bionormen voorschrijven de eerste keer naar buiten als ze 6 weken oud zijn. Als de kippen gewoon zijn dat ze naar buiten mogen, veroorzaakt het verplicht binnenblijven veel stress! Met nare gevolgen zoals verenpikken. Nu ondervond ik gelukkig weinig hinder. Als onze biokippen door de ophokplicht niet meer als bio verkocht zouden mogen worden, is dat een serieuze streep door mijn rekening. En ik vrees ook dat een jaarlijks terugkerende vogelgriep voor veel boeren een reden zou zijn om ermee te stoppen.”
Gebruik je wel eens antibiotica?
“Heel wat kwaaltjes kunnen gelukkig verholpen worden met homeopathische middelen. Antibiotica gebruik ik alleen wanneer het écht niet anders kan. Dat is bijvoorbeeld in het geval van dooierzakontsteking of infecties die veroorzaakt zijn door de enterococcen-bacterie. Ongeveer 4 groepen kippen passeren elk jaar langs mijn bedrijf. Op 11 groepen heb ik welgeteld één keer antibiotica moeten gebruiken.”
Rendabel bedrijf
Is biologisch pluimvee houden rendabel?
“Biologisch kippenvlees zit in de lift. De consumptie neemt toe. De mooie afnameprijs die slachterij Belki betaalt voor mijn biologisch kippenvlees gaf mee de doorslag om te kiezen voor bio. Belki biedt me een stabiele prijs die gekoppeld is aan de voederprijzen. Zo draag ik als boer niet als enige het financiële risico bij een prijsstijging van het voeder. Omgekeerd is Belki verzekerd van een continue aanvoer van biologisch kippenvlees. Dat alles maakt van mijn kippenstal een rendabele nevenactiviteit, want ik werk nog halftijds buitenhuis.”
Heb je plannen om te groeien?
“Uitbreiden naar een tweede kippenstal zit er de komende jaren niet in, want daarvoor zou ik meer grond nodig hebben. De zoektocht naar geschikte landbouwgrond verliep niet van een leien dakje. In Wallonië is er meer ruimte die geschikt is voor buitenloop. En de landbouwgrond is er minder duur.
Maar er zijn nog andere mogelijkheden om te groeien zonder grond aan te kopen: de appelen uit de boomgaard wil ik laten vermarkten door een biohandelaar. Zelf ontbreekt me daarvoor de tijd en de vakkennis. Mestafzet is een uitdaging waarvoor ik graag een oplossing wil vinden: omdat kippenmest veel fosfaat bevat, hebben de (bio)boeren uit de omgeving weinig interesse om die af te nemen.”
"Als mensen goed geïnformeerd worden, dan zijn ze bereid om een meerprijs te betalen."
Ieder stuk waarderen
Hoe smaakt zo’n biokip in vergelijking met een gangbare kip?
“Ik vind het persoonlijk veel lekkerder! Biologische kippen krijgen dubbel zoveel tijd om te groeien als hun gangbare zusters en dat proef je toch wel. De consument moet overtuigd worden van de kwaliteit van het biolabel. Als mensen goed geïnformeerd worden, dan zijn ze bereid om een meerprijs te betalen.
Mensen moeten ook opnieuw leren om elk stuk van de kip te waarderen. Vaak liggen mijn kippen als een volledige braadkip in de supermarkt, al worden sommige delen ook wel apart verkocht, zoals vleugels en bouten of zelfs als kipbereidingen. Dat je in de winkel meer betaalt voor de biokip, staat buiten kijf. Maar geloof me: minder, maar beter!”
Lees ook …
- Nieuws Biocampagne 3-11 juni: Kies voor minder, maar beter vlees!
- Nieuws Waarom biologische veetelers grondgebonden werken
- Nieuws Portret - Veeboer Raf Francken: "Ik doe wat ik zeg en ik zeg wat ik doe"
- Nieuws Portret - Jos De Clercq: "Mijn koeien mogen oud worden"
- Nieuws Portret - Slagerij Meert: "Voor ons staat bio op één"